Foto's uit de oude doos van: Fam. Cammaert I

Zaterdag 01 maart 2014 Delen

Loonbedrijf Cammaert zal de meeste mensen in Nederland waarschijnlijk niet zoveel zeggen. Tenzij je in Zeeuws-Vlaanderen woont. De naam Riecam is echter meer bekend. Welnu, dit is (gedeeltelijk) het bedrijf achter dat bekende merk. Kees de Nood scande enkele mooie foto's van hun tijd als loonwerker.

Koolzaad maaien in 1971 met een Hesston 300 M zwadmaaier.


Eind jaren 60 kwam er veel koolzaad en werd een gebruikte Massy Harris zwadmaaier gekocht. Deze waren begin 60 gekocht door de RIJP, speciaal voor het koolzaad.


Er werden in die tijd veel zaadgewassen geteeld zoals: Karwij, tuinkers, enz.. Vandaar dat er een Super Doerom zwadmaaier werd gekocht. Deze machine werd gebouwd door de firma Baayens uit Roosendaal. Men kon er ook erwten mee maaien.


Een perceel met tuinkers op het zwad.


Graszaad dorsen met een Massey Ferguson 500 en 625 combine. Beide hebben zowel een tank als een opzakinrichting. Bijzonder voor die tijd!


Dit is in 1972. Hier wordt de oogst nog in zakken opgevangen in plaats van de tank.


Graszaad dorsen met de MF 500 in 1969.


De MF 625 toen hij net nieuw was.


Drie MF combines aan het graszaad dorsen in 1969.


En aan het haver dorsen met 3 combines. Verder waren er zes MF 510 combines en een Clayson M103 op het bedrijf.


In de tweede helft van de jaren 60 kwam het loofdoden van aardappelloof, met name in pootgoed op. En in 69 kocht Cammaert een Blaak loofbrander. Er werd petroleum gebruikt als brandstof in een hoeveelheid tussen 500 en 1500L per hectare, afhankelijk van de zwaarte van het loof. Er werd ook graszaadstoppel mee gebrand.


De machine was gemonteerd achter op een Eicher werktuigdrager. De tank van 1200 liter diende als brandstof tank. In hetzelfde jaar brandde de machine uit.






In 1970 werd het opnieuw geprobeerd. Er was toen veel vraag naar deze methode van loofdoden. De machine was nu gemonteerd achter op een Zetor 5511 met 2 tanks van 600 liter.


Hier op een perceel graszaadstoppel.


Het loofbranden was echter net zo snel verdwenen als dat het opkwam. Het was te duur, een te lage capaciteit en teveel sporen.


Begin jaren 60 werd er nog volop met de PZ slingerdunner gewerkt. Hier aan het werk in bieten. Ervoor staat een International Farmall Cub of model A.


Later werd er gewerkt met een elektronische dunner van Fähse, de Monomat S. Ervoor staat een MF 135.




Een zesschaar Naud? ploeg.


Deze Caterpillar D6B rupstrekker werd gebruikt om mee te ploegen. Begin 70 werd de gebruikte Cat D6B gekocht. Om te ploegen werd er een hef opgebouwd, voor de zesschaar ploeg. Hier van zijn helaas geen foto's. Het werkte goed maar het grootste probleem was het transport van het ene naar het andere perceel.


Eicher werktuigdrager met een tank en Delvano veldspuit.


Het bedrijf had twee van deze combinaties. De bomen klappen hydraulisch op.




Eicher werktuigdrager met een Hoegen Dijkhof spuit.




In het najaar werden beide Eichers uitgerust met een Eicher bietenrooier. Een veelgebruikte combinatie. Alleen in Zeeuws Vlaanderen liepen er in die tijd rond de 60 machine's.


In 1972 werden een zelfrijdende bietenrooier en ontkopper gebouwd. Als aandrijfunit werd een oude MF 500 combine gebruikt. De motor, as en het chassis kwamen van een vrachtwagen. Het rooigedeelte was van Moreau. Voor de zelfrijdende kopper werd ook een vrachtwagen chassis gebruikt. Voor de kopper is een Moreau machine gebruikt. Deze was toen bekend en veel gebruikt. Hij had een afvoer naar het midden toe en vervolgens naar boven. De bouwwijze was niet direct een succes en hij is maar één of twee jaar gebruikt. Het afvoeren van de bietenkoppen en het blad vroeg veel transport, omdat het product veel volume heeft.


Zetor met BAV kipper.


De zelfrijdende kopper heeft twee man nodig. Eén op te sturen en de ander om de afvoer te bedienen.




De kopper werd vervangen door een getrokken Herriau ontbladeraar met bladafvoer. Ervoor staat een Belarus, in die tijd een bekende trekker hier. Het vermaalde blad vroeg veel minder transport. Wel moest men goed oplettten met het op een hoop zetten. Deze zakte gemakkelijk uit elkaar.


Bij droog weer heeft een ontbladeraar de neiging om als stofzuiger te werken. Dit zorgt voor stof en grond tussen het blad, en koeien eten geen grond. Vandaar dat ik altijd met een kopper heb gewerkt, aldus Kees.


De eerste zelfrijdende rooier met enkele gevulde zakken voorop als contragewicht.


Het rooigedeelte van Moreau.


Loonwerker Cammaert had een voor die tijd nieuw concept bedacht en een rooicombinatie opgericht, waarbij het loonbedrijf de rooier en de ontkopper leverde en de boeren al het transport deden. Zo kon men zijn trekker en kipper goed rendabel maken.


Het concept sloeg zo goed aan dat er in 1973 een tweede machine gebouwd werd en men tegen de 400 hectare bieten rooide.


De tweede rooier onder de naam 'Facam'. De motorkap is nog steeds herkenbaar MF. De chauffeur heeft inmiddels wel een cabine gekregen. Ernaast rijdt een Fiat met Breston? kipper.


En een International met Breston? kipper.


Cammaert probeerde graag iets nieuws en in tweede helft van de jaren 70 bouwde men twee Faun legertrucks om voor bieten transport met een aanhanger erachter. Goed voor dertig ton laadcapaciteit. De bieten transport werd hier veel door loonwerkers gedaan. Het was echter geen succes. Met een 16 KM plaat waren het eigenlijk grote concurenten van de vrachtwagens en werden ze vaak beboet. Na enkele jaren moesten ze gewoon aan de kant.


Eind de jaren 60 bruine bonen zaaien met een 16 rijer Fähse Monozentra. Van oorsprong een 12 rijïge bietenzaaier maar met een andere schijf kon je er bonen mee zaaien. Hij had een paar nadelen om bonen te zaaien namelijk: De voorraadbakjes waren te klein en het aluminium huis sleetsnel uit. Daarom werd er een stalen strip in gebouwd.


Tarwe spuiten met het vliegtuig. Een gewoon beeld in de jaren 60 en 70.


Het vliegtuig, PH-TON, is een Piper Super Cub PA-18-150.





Met dank aan Kees de Nood voor alle tekst en uitleg.