Foto's uit de oude doos van: Kees de Nood I

Vrijdag 21 december 2012 Delen

Voor deze nieuwe foto reportage uit de oude doos reizen we af naar Waterlandkerkje, Zeeuws-Vlaanderen. In deze eerste serie van oud-loonwerker Kees de Nood zien we de bietenrooi geschiedenis van het bedrijf van 1960 tot 2000.

De eerste bietenrooier van loonbedrijf De Nood uit Waterlandkerkje was een eenrijige Vicon. Hier zijn geen foto's van maar dit is de tweede machine; een eenrijige Schmotzer met bunker. Deze rooier had een capaciteit van 1 hectare per dag. Op de foto is een Nuffield met de Schmotzer aan het lossen bij nog een Nuffield met vier tons BAV kipper.


Schmotzer en Stoll rooiers waren populair in die tijd en zeer modern. De bediening geschiedde via een kastje met twee joysticks die elektro-magnetische ventielen bediende. Hier wordt ook het blad verzameld voor veevoer.


In 1968 werd de eerste zelfrijder gekocht. Een zesrijige Kuiken (Volvo). Het was dat jaar zeer nat en de getrokken rooiers konden niet rooien.


Op de rooier lag een 1500 CC Volkswagen benzine motor van 38 pk. De rijsnelheid was 1 tot 1,5 km/uur. Op een goede dag kon er drie hectare worden gerooid.


In 1970 werd er op de rooier een drie cilinder Hatz motor gebouwd. Ook de zwad aflegging werd veranderd en het maaimes verwijderd. Er werd nu apart gereden met een Moreau ontkopper. Dit hielp allemaal voor meer capaciteit, die nu op 5 hectare per dag lag. Bij het type BR 750 van Kuiken werden deze aanpassingen ook door de fabriek overgenomen.




Zetor 4011 met een Franquet bietenlader. De Kuiken bietenrooier was erop gemaakt om twee zwaden van zes rijen bieten bij elkaar te leggen. De Franse bietenladers konden deze capaciteit niet aan en werden er dus maar zes rijen tegelijk geladen.




In 1974 werd de eerste zelfrijdende bunkerrooier gebouwd door het loonbedrijf. Deze had een 165 pk DAF motor en de versnellingsbak was afkomstig van een zelfrijdende Vicon rooier. Het rooigedeelte kwam van Matrot.


Half september, in 1974, werd voor het eerst gerooid. Die dag startte in de polder ook een Herriau en een drierijige Vicon bunkerrooier. Zonder problemen werd met de rooier van De Nood 3 hectare geoogst wat veel publiciteit en nieuwe klanten opleverde. De andere rooiers hadden meer problemen.


Hier zijn de bieten al gekopt en is het blad apart afgevoerd.


De rooier had geen doordraaiende aftakas. Wilde je lossen dan moest je de machine eerst vrij zetten.




Omdat het zo nat was kon niet meer met de Moreau ontkopper gewerkt worden en moest er noodgedwongen een ontbladeraar worden gekocht.


Het werd steeds natter. Hier samen met een International B-614 trekker.


Soms waren er meer trekkers nodig..


De eindaandrijvingen waren afkomstig van een Claas Matador combine en veel te licht voor de zware omstandigheden. Hierna zijn er aandrijvingen van een Dominator 100 onder gekomen.


Aandrijfketting van de bodemketting gebroken.


De bieten ontbladeren en koppen met de Moreau. Deze heeft een verticale bladafvoer. Het onderstel is afkomstig van de oude Kuiken/Volvo rooier. In de jaren 60 en 70 werd nog veel bietenblad verzameld en verkocht aan veehouders in België.




Renault en enkelas kipper en een Deutz voor de Moreau kopper.




Nuffield met Carlo Pesci kraan tijdens het inkuilen van het bietenblad.


Het team van Deutz trekkers en de rooier.


In 1981 werd begonnen met de bouw aan een nieuwe rooier omdat er steeds meer werk bijkwam.


In 1981 werd het chassis en de bunker gebouwd en in 1982 de afbouw.


Hier met een La Forge Mini ontbladeraar. Fabrikant Vervaet had de 12 tonner inmiddels in productie genomen en dus werden zoveel mogelijk van hun onderdelen gebruikt; de vooras, motor, aangedreven scharen en meer.




Naast bieten rooien verzorgde het loonbedrijf ook het verladen van de bieten, zoals hier met een Atlas AB 1302C mobiele kraan.


De bietenkopper werd zelfrijdend gemaakt op basis van een oude RVV bietenrooier.




1986, rooier nummer drie.


De machine had een hydraulische rij aandrijving van Claas en ook een Claas vooras. De bunker werd hydraulisch gelost. De rest was mechanisch aangedreven. Rooier nummer twee had een DAF 825 turbo motor en deze een DAF 1160 motor. Allemaal onderdelen afkomstig van Vervaet.


Overgebleven onderdelen van de oude rooier.


Het onderstel en de wielen.


De motor werd verbouwd tot motorpomp voor een beregeningsinstallatie. Kees de Nood bij de pomp die draaide bij een vriend in de NOP.


Detail van de verbinding.


Campagne 1986.


Ook in Zeeuws Vlaanderen zijn er heuveltjes.


Op de wallen van het plaatsje Sluis.